پروتئین MCL-1-"نگهبان" سلولهای بنیادی فولیکول مو و یک هدف درمانی جدید برای ریزش مو
ما ممکن است اغلب در مورد "ریزش مو به دلیل دیر ماندن" و "ریزش مو فصلی" بشنویم ، اما چرا گاهی اوقات برای رشد موها دشوار است؟ آیا مسئله سن است یا یک دلیل جسمی؟ اخیراً ، مطالعه ای که در مجله منتشر شده است ارتباطات طبیعت یک "بازیکن اصلی در پشت صحنه" را شناسایی کرد — پروتئین MCL-1. تحقیقات نشان داده است که پروتئین MCL-1 برای بازسازی مو بسیار مهم است و امکانات جدیدی را برای مبارزه با ریزش مو باز می کند.
چرا موها می توانند "در چرخه ها رشد کنند"؟ MCL-1 کلید است
چرخه فولیکول مو از مرحله رشد (آناگن) ، مرحله رگرسیون (کاتگن) و مرحله استراحت (تلوژن) تشکیل شده است سلولهای بنیادی فولیکول مو (HFSC) در مرحله تلوژن بیدار می شوند تا رشد جدید مو را هدایت کنند.
موها می توانند به طور مداوم رشد کنند زیرا سلولهای بنیادی درون فولیکول های مو به طور دوره ای بیدار می شوند تا وارد مرحله رشد شوند. این سلولهای بنیادی مانند دانه ها هستند ، پس از فعال شدن ، به تدریج جوانه می زنند و موهای جدیدی تشکیل می دهند.
با این حال ، مشکل این است که این فرایند کاملاً "خطرناک" برای سلول ها است. درست همانطور که دانه ها باید قبل از شکستن خاک با دما و رطوبت سازگار شوند ، پس از فعال شدن سلولهای بنیادی فولیکول مو ، اگر نتوانند پایدار "ریشه و جوانه بزنند" ، مستعد مرگ هستند.
تحقیقات نشان می دهد که MCL-1 به عنوان یک دروازه بان عمل می کند و از این سلولهای بنیادی "تازه بیدار" محافظت می کند. بدون آن ، پس از فعال شدن سلول ها ، آنها در معرض فشارها و تهدیدهای مختلف قرار می گیرند و آنها را به سمت مرگ سوق می دهند. این همچنین توضیح می دهد که چرا حتی اگر ما فولیکول مو و سلولهای بنیادی داریم ، روند رشد مجدد پس از ریزش مو گاهی اوقات شروع به کار می کند.
هنگامی که سلولهای بنیادی بیدار می شوند و آماده سازی برای کار را آغاز می کنند ، آنها درجه خاصی از پاسخ "استرس" را پشت سر می گذارند. در این مرحله ، اگر کمبود مکانیسم های محافظ وجود داشته باشد ، استرس جمع می شود و باعث ایجاد مکانیسم سلولی به نام p53 می شود تا فعال شود — این "افسر ایمنی" در داخل سلول است و پس از تشخیص ناهنجاری ها ، باعث "تخریب خود" می شود.
در این مطالعه ، MCL-1 یکی از مواردی است که مانع از عمل پرشور P53 می شود. بدون MCL-1 ، p53 سریعتر "دکمه حذف" را فشار می دهد و باعث می شود سلولهای بنیادی که باید بازسازی شوند ، مستقیماً تحت آپوپتوز (مرگ سلول برنامه ریزی شده) قرار بگیرند.
تحقیقات بیشتر نشان داد که پروتئین دیگری به نام باک نیز نقش اساسی دارد. این یک مجری است که مرگ سلولی را ترویج می کند ، و MCL-1 به طور معمول فعالیت آن را مهار می کند. یعنی بدون MCL-1 ، BAK همچنین برای از بین بردن سلولهای بنیادی ظاهر می شود و باعث تسریع بیشتر روند ریزش مو می شود.
چشم انداز & چالش
بر اساس داده های تحقیق موجود ، پتانسیل عظیم MCL-1 در کاربرد آشکار می شود ، اما نمی توان نادیده گرفت که MCL-1 یک بازیگر کلیدی در "مسیر بقا" سلول است ، این بدان معنی است که فعالیت آن نیز باید دقیقاً تنظیم شود. پس از فعال شدن ، ممکن است برعکس منجر به تکثیر بیش از حد سلولی شود و حتی باعث ایجاد مشکلاتی مانند سرطان شود.
اولا ، یک مسئله ایمنی وجود دارد. MCL-1 یک پروتئین ضد آپوپتوز است و بیان بیش از حد آن ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. مرز بین تعادل بقای سلول و مهار تکثیر غیر طبیعی باید با دقت در نظر گرفته شود.
ثانیا ، باید راندمان و ویژگی هدفمند آن در نظر گرفته شود. تنظیم دقیق MCL-1 و BAK در بافت های مختلف برای جلوگیری از تأثیرگذاری بر سلولهای دیگر ، نیاز به فناوری بسیار هدفمند دارد.
گفتنی است که نتایج تحقیق فعلی از آزمایش حیوانات و مدل های موش حاصل می شود. با این حال ، از آنجا که مکانیسم سلولهای بنیادی فولیکول مو در انسان بسیار حفظ می شود ، اعتبارسنجی آینده اثربخشی و خطرات در مدل های انسانی هنوز مورد نیاز است.
بنابراین ، MCL-1 ، این "خدای نگهبان" ، ممکن است به "خطر پنهان" تبدیل شود در سناریوهای مختلف. بنابراین ، برای استفاده از آن در درمان ریزش مو ، هنوز هم باید چندین سؤال در نظر گرفته شود: چگونه می توان آن را فقط در فولیکول های مو فعال کرد بدون اینکه روی سایر بافت ها تأثیر بگذارد؟ چگونه می توان از بیان طولانی مدت آن جلوگیری کرد؟ آیا برای انواع مختلف ریزش مو قابل استفاده است؟
این همچنین بدان معنی است که جاده اکتشافی طولانی از تحقیقات تا کاربردهای بالینی وجود دارد.
خلاصه
این مطالعه چشم انداز جدیدی در مورد ریزش مو در اختیار ما قرار می دهد: همه مشکلات فولیکول مو ناشی از عدم وجود سلول های بنیادی نیست ، بلکه از ترخیص زود هنگام سلولهای بنیادی است. و MCL-1 نگهبان است که از ناپدید شدن آنها جلوگیری می کند.
این تحقیق نه تنها معما را حل می کند که چرا "موها پس از بیرون آمدن دوباره رشد نمی کنند" ، بلکه پنجره ای را برای توسعه روشهای درمانی دقیق تر و ایمن تر مو در آینده باز می کند. اگر تحقیقات گذشته از ریزش مو در سالم تر شدن پوست سر متمرکز شده باشد ، این مطالعه بیشتر شبیه به نگه داشتن خط پایین برای بقای سلول است.
