MCL-1 eiwit-de "voogd" van haarfollikelstamcellen en een nieuw therapeutisch doelwit voor haarverlies

We horen misschien vaak over "haarverlies door laat op te blijven" en "seizoensgebonden haarverlies", maar waarom is het soms moeilijk voor haar om terug te groeien zodra het eruit valt? Is het een kwestie van leeftijd of een fysieke oorzaak? Onlangs een studie gepubliceerd in het tijdschrift Natuurcommunicatie  identificeerde een "sleutelspeler achter de schermen" — het MCL-1-eiwit. Onderzoek heeft aangetoond dat MCL-1-eiwit cruciaal is voor haarregeneratie, waardoor nieuwe mogelijkheden worden geopend voor het bestrijden van haarverlies.

Waarom kan haar "terug groeien in cycli"? MCL-1 is de sleutel

De haarfollikelcyclus bestaat uit de groeifase (anagen), regressiefase (catagen) en rustfase (telogeen) Haarfollikelstamcellen (HFSC's) worden tijdens de telogeenfase gewekt om nieuwe haargroei te stimuleren.

Haar kan continu groeien omdat stamcellen in de haarzakjes periodiek worden gewekt om de groeifase in te gaan. Deze stamcellen zijn als zaden, eenmaal geactiveerd, ontspruiten ze geleidelijk en vormen ze nieuw haar.

Het probleem is echter dat dit proces vrij "riskant" is voor de cellen. Net zoals zaden zich moeten aanpassen aan temperatuur en vochtigheid voordat ze door de grond breken, zijn ze, zodra haarfollikelstamcellen zijn geactiveerd, als ze niet stabiel "wortel en ontspruiten", zijn ze vatbaar voor sterven.

Onderzoek toont aan dat MCL-1 als poortwachter fungeert en deze "nieuw ontworpen" stamcellen beschermt tegen geëlimineerd. Zonder dat, zodra cellen actief worden, worden ze onderworpen aan verschillende spanningen en bedreigingen, waardoor ze naar de dood leiden. Dit verklaart ook waarom, hoewel we haarzakjes en stamcellen hebben, het proces van hergroei na haarverlies soms moeilijk te initiëren is.

Wanneer stamcellen wakker worden en zich op het werk gaan voorbereiden, ondergaan ze een zekere mate van "stress" -reactie. Op dit punt, als er een gebrek is aan beschermende mechanismen, zal stress zich ophopen, waardoor een cellulair mechanisme wordt geïnduceerd genaamd p53 om te activeren — Het is de "veiligheidsofficier" in de cel, en zodra afwijkingen zijn gedetecteerd, zal het "zelfvernietiging" veroorzaken.

In deze studie is MCL-1 degene die voorkomt dat p53 rashly handelt. Zonder MCL-1 zou p53 sneller "drukken op de verwijderknop", waardoor de stamcellen die moeten regenereren om apoptose (geprogrammeerde celdood) rechtstreeks te ondergaan.

Verder onderzoek ontdekte dat een ander eiwit genaamd Bak ook een sleutelrol speelt. Het is een uitvoerder die celdood bevordert en MCL-1 remt normaal zijn activiteit. Dat wil zeggen, zonder MCL-1 zou BAK ook naar voren komen om de stamcellen te elimineren, waardoor het haarverliesproces verder wordt versneld.

Vooruitzichten & Uitdagingen

Op basis van bestaande onderzoeksgegevens wordt het enorme potentieel van MCL-1 in toepassing onthuld, maar het kan niet worden genegeerd dat MCL-1 een belangrijke speler is in de "overlevingspad" van de cel, wat ook betekent dat de activiteit ervan precies moet worden gereguleerd. Eenmaal te geactiveerd, kan het omgekeerd leiden tot overmatige celproliferatie en zelfs problemen zoals kanker veroorzaken.

Ten eerste is er een veiligheidsprobleem. MCL-1 is een anti-apoptotisch eiwit en de overexpressie ervan kan het risico op kanker verhogen. De grens tussen het balanceren van celoverleving en het remmen van abnormale proliferatie moet zorgvuldig worden overwogen.

Ten tweede moet de targeting -efficiëntie en specificiteit worden overwogen. Het nauwkeurig reguleren van MCL-1 en BAK in verschillende weefsels om te voorkomen dat andere cellen worden aangetast, vereist zeer gerichte technologie.

Het is vermeldenswaard dat de huidige onderzoeksresultaten zijn afgeleid van dierexperimenten en muismodellen. Aangezien het mechanisme van haarfollikelstamcellen echter sterk geconserveerd is bij mensen, is toekomstige validatie van werkzaamheid en risico's in menselijke modellen nog steeds nodig.

Daarom kan Mcl-1, deze "voogd godheid", ook een "verborgen gevaar" worden  In verschillende scenario's. Dus, om het in de behandeling van haarverlies toe te passen, moeten nog steeds verschillende vragen worden overwogen: hoe deze alleen in haarzakjes te activeren zonder andere weefsels te beïnvloeden? Hoe vermijd je de overexpressie op lange termijn? Is het van toepassing op verschillende soorten haarverlies?

Dit betekent ook dat er een lange verkennende weg is van onderzoek naar klinische toepassing.

Samenvatting

Deze studie biedt ons een nieuw perspectief op haarverlies: niet alle problemen met haarzakjes komen voort uit een gebrek aan stamcellen, maar eerder uit voortijdige klaring van stamcellen. En MCL-1 is de voogd die hun verdwijning voorkomt.

Het onderzoek lost niet alleen de puzzel op van waarom "haar niet teruggroeit nadat ze eruit viel", maar ook een venster geopend voor de ontwikkeling van meer precieze en veiliger haargroei -therapieën in de toekomst. Als het verleden haarverliesonderzoek is gericht op het gezonder maken van de hoofdhuid, lijkt deze studie meer op het vasthouden van de bottom line voor celoverleving.