Wie definieert dermocosmetica? - Deel ⅲ
Regelgevende mist en vertrouwenscrisis: hoe kunnen dermocosmetica het recht winnen om zichzelf te definiëren?
Als grenzen tussen huidverzorgingsproducten en medische systemen in toenemende mate vervagen, is regelgevende onzekerheid een kernobstakel geworden voor de wereldwijde uitbreiding van dermocosmetica.
Het rapport wijst erop dat de term "dermocosmetica" nog niet officieel is overgenomen door de FDA of EU Cosmetic Regulation (EC) en de wettelijke status ervan lijkt op de dubbelzinnig gedefinieerde industriële term "cosmeceutisch".
Met andere woorden, dermocosmetica zijn noch strikt cosmetica noch volledig geclassificeerd als farmaceutische producten. Dergelijke vage classificatie zorgt ervoor dat veel merken de neiging hebben om het "medische professionaliteit" in hun promotie te overdrijven zonder dezelfde wettelijke verantwoordelijkheid te dragen als drugs.
Brian Freedman van Door de natuur geëvolueerd wees erop dat zodra de werkzaamheid claims een therapeutische rode lijn overschrijden, merken kunnen worden geconfronteerd met juridische risico's van illegale promotie van drugs. Hij benadrukte de dringende behoefte aan duidelijke definitieve normen om de grenzen van de verantwoordelijkheid tussen dermocosmetica, conventionele huidverzorging en medische producten af te bakenen. Anders, misbruikende termen zoals "klinische kwaliteit", "recept-sterkte", of "Dermatoloog-niveau" zal op de lange termijn het vertrouwen van de consument in echt wetenschappelijk ondersteunde producten eroderen.
Regelgevende lacunes creëren niet alleen een ruimte voor merkpromotie en werking, maar ook de gemiddelde grensoverschrijdende ontwikkeling moet aangepreichte uitdagingen aanpakken, zoals formulemaatschappijen, labelonderzoek en ingrediëntenbeperkingen. Kelly A. Dobos verklaarde, "Dermocosmetica bevat vaak meer complexe formuleringen en sterkere werkzaamheidclaims dan traditionele huidverzorgingsproducten, dus in termen van formulemaatschappijen, gegevensinzending en verificatiesystemen voor werkzaamheid, moeten ze de traditionele normen overschrijden." Ze benadrukt dat dermocosmetica niet gelijkwaardig zijn aan "cosmeceuticals" of "prestatieshelfinstelling", en dergelijke verwarring is zeer gevaarlijk op regulerend niveau. Ze riep de industrie op om een uniform terminologiesysteem op te richten, te verduidelijken welke producten de term "Dermocosmetics" kunnen gebruiken en de oprichting van een certificeringssysteem van derden bevorderen om het bewustzijn van de consument en de marktverwachtingen te stabiliseren.
Het rapport dringt ook aan op de industrieactie bij de volgende drie belangrijke taken:
- Stel een duidelijk definitief kader op voor dermocosmetica
- Advance International Regulatory Harmonisation and Standardization
- Promoot onafhankelijke certificeringsmechanismen van derden om de werkzaamheidstests, veiligheidsvalidatie en labelconformiteit te verifiëren
De opkomst van dermocosmetica vertegenwoordigt een diepgaande industriële transformatie die wordt aangedreven door wetenschap en evoluerende consumentencognitie. Het daagt het traditionele systeem voor huidverzorgingswaarde uit en het hervormen van de logica van formuleontwikkeling, ingrediënt selectie en werkzaamheidsverificatie. Cruciaal is dat het ons er ook aan herinnert dat "medische geloofwaardigheid" niet kan vertrouwen op conceptuele verpakkingen, maar gebaseerd moet zijn op klinische paden, gegevensondersteuning en tastbare resultaten.
Van formules tot voorschriften, van consumenteneducatie tot zelfdiscipline in de industrie, de toekomst van Dermocosmetics blijft ongedefinieerd. Maar dit debat over wat Dermocosmetic is, is een onmiskenbaar probleem geworden in de hedendaagse schoonheidsindustrie.
